WAKACJE W BIBLIOTECE

                                  najpiękniejsze - bo polskie

                                        Pachnące Mazury

Piramida w Rapie

Piramida w Rapie to mauzoleum rodu Farenheid, zbudowane w 1811 r. Grób pruskiej rodziny położony jest na terenie podmokłym, zwanym Rysie Bagno, na północno-wschodnim skraju Lasów Skaliskich. Mauzoleum było wzorowane na piramidach starożytnego Egiptu, spełniając te same kąty nachylenia ścian, co w antycznych odpowiednikach. Fahrenheid, który studiował w Albertinie w Królewcu, odkrył podczas swoich podróży po Europie swoją pasję do egiptologii, która jest szczególnie popularna we Francji. Zaangażował się jako kolekcjoner i mecenas sztuki. Lokalni mieszkańcy mówią, że Piramida ma nadprzyrodzone moce – istotne z punktu widzenia mumifikacji w niej zmarłych.

Święta Lipka

Według legendy nazwa “Święta Lipka” odnosiła się do drzewa, na którym w tajemniczy sposób pojawiła się drewniana rzeźba Maryi – pod tym drzewem odbywały się cuda. Protestanccy Mazurzy nie wierzyli w tą nadprzyrodzoną moc i nazwę miejsca przypisują świętej lipie z gaju Starych Prusów. Pierwsza wzmianka o kaplicy pochodzi z 1491 r. W tym czasie Święta Lipka była już miejscem pielgrzymek. Pierwsza kaplica została zniszczona około 1525 r. podczas reformacji protestanckiej. Chociaż wieś leżała w protestanckim regionie Mazur, wiara rzymskokatolicka została zatwierdzona w Prusach Wschodnich w 1605 roku. Kaplica została przebudowana przez jezuitów i konsekrowana w 1619 r. Pod koniec XVII wieku powstał barokowy, bogaty kościół, otrzymując później miano bazyliki.

Pałac w Drogoszach

Pałac hrabiów Dönhoff został zbudowany po pożarze starego, renesansowego zamku, nieco z dala od starej lokalizacji na wzgórzu. Budowę obecnego pałacu rozpoczęto w 1710 r. W zachodnim skrzydle pałacu był teatr. Obszerna biblioteka i kaplica usytuowana została w skrzydle wschodnim, który przeszedł neogotycką przebudowę w 1830 r. – bogate, marmurowe mauzoleum rodziny Dönhoff do dnia dzisiejszego zostało zachowane w niesamowicie dobrym stanie. Na południe od pałacu, rozciąga się wielki park krajobrazowy, w tym niegdyś park danieli. Barokowe ogrody pałacu zdobione były rzeźbami z piaskowca oraz wazonami. Znaczne części biblioteki ewakuowano w 1945 r. i są obecnie przechowywane w archiwum w Olsztynie.

Mosty w Stańczykach

W Stańczykach dwa równoległe mosty kolejowe rozciągają się nad szeroką doliną, po środku której płynie rzeczka Błędzianka. Mosty zbudowane w latach od 1912–1918 przypominają rzymskie akwedukty, dumnie wznoszące się nad Puszczą Romincką. W czasie I wojny światowej (1916 r.) planowano wybudować trzeci most przeznaczony dla autostrady, łączącej Zachodnie i Wschodnie Prusy z wylotem na Litwę.Liczba podróżujących tą trasą była stosunkowo duża – był to popularny obszar dla mieszkańców Gołdapi i innych miast. Po 1941 r. znaczenie trasy kolejowej wzrosło jeszcze bardziej ze względu na wzmocnienia kwatery Hitlera w Gierłoży.

Pałac w Sztynorcie

Pałac był własnością rodziny Lehndorffów od 1420 r. Obecny pałac został zbudowany przez Marie Eleonore von Lehndorff z domu von Dönhoff po tym, jak starszy budynek został zniszczony przez Tatarów podczas II wojny północnej w 1656 r. Na terenie pałacu znajduje się wielki park z herbaciarnią oraz w pobliżu najstarsza na Mazurach aleja dębowa. Dęby są prawie 400-stu letnie – najstarszy dąb rzekomo ma lat 1000.Niemiecki minister spraw zagranicznych Joachim von Ribbentrop wykorzystywał pałac podczas swoich pobytów w pobliskim Wilczym Szańcu w latach 1941-1944. Ostatni właściciel majątku, Heinrich Count von Lehndorff, został stracony przez hitlerowców za udział w spisku przeciwko Hitlerowi, który poniósł niepowodzenie w próbie zabójstwa 20 lipca 1944 r.

Bunkry Mamerki

Ze względów bezpieczeństwa, kilka podrzędnych kwater związanych z dowództwem polowym Adolfa Hitlera na froncie rosyjskim, było rozproszonych po okolicy – dzięki temu zamach bombowy lub atak spadochroniarzy nie mógł uderzyć jednocześnie w całość niemieckiego dowodzenia. Zdecydowanie największą siedzibą była kwatera główna Oberkommando des Heeres (OKH) – dowództwo wojsk lądowych.Ta siedziba została zbudowana około 20 kilometrów na północny wschód od Wilczego Szańca, nad brzegiem jeziora Mamry (obecnie obszar ten nazywa się Mamerki). Siedziba posiadała ponad 200 budynków z około 30 zbrojonymi budynkami i bunkrami, jako schronami przeciwlotniczymi. Kiedy Hitler był w Wilczym Szańcu, wysokie dowództwo Wehrmachtu, a także szefowie Sztabu Generalnego, zamieszkali w Mamerkach.

Zamek w Kętrzynie

Około 1329 r. na wzgórzu nad rzeką, na zwęglonych szczątkach pruskiej, zbrojnej wioski Krzyżacy postawili drewniany fort. Dziś miejsce to zajmuje ufortyfikowany kościół św. Jerzego.Celem fortu i jego załogi była obrona tej części państwa krzyżackiego przed częstymi atakami ze strony Litwy. Kętrzyn był także miejscem postoju w krucjatach na pogańską Litwę. Fort został dwukrotnie zdobyty i spalony przez Litwinów, najpierw przez wojska dowodzone przez księcia Olgierda w 1345 r., a dwa lata później przez księcia Kiejstuta. W 1357 r. podjęto budowę murowanego zamku w południowo-wschodnim narożniku miejskich murów obronnych. Do dziś zarówno zamek, ufortyfikowany kościół, jak i miejskie mury zachowane zostały w bardzo dobrym stanie.

Kanał Mazurski – Śluza Leśniewo

Kanał Mazurski, to niedokończony, długi na 50,4 km kanał łączący rzekę Łynę w Obwodzie Kaliningradzkim Rosji i Jezioro Mamry. Dzisiejsza granica polsko-rosyjska przecina kanał z południowym odcinkiem o długości około 20 km zlokalizowanym w Polsce. Na kanale jest 10 śluz, 5 w Polsce i 5 w Rosji, przeznaczonych do obsługi łodzi o szerokości do 7,7 m, długości 45 m i zanurzeniu 2,5 m.Celem kanału było pobudzenie rozwoju gospodarczego Prus Wschodnich. Budowa rozpoczęła się w 1911 r., natomiast została przerwana przez I wojnę światową, wznowiono ją w latach dwudziestych i ponownie w latach trzydziestych (odkąd handel rosyjski przestał istnieć po rewolucji październikowej), a następnie została zakończona przez II wojnę światową. Śluza Leśniewo Górne jest najlepiej wykończoną śluzą na Kanale Mazurskim z pełną konstrukcją budowlaną oraz z wieloma technicznymi urządzeniami.

Twierdza Boyen

Wybudowana w latach 1843-1855 w celu zablokowania strategicznego przesmyku między jeziorami Niegocin i Kisajno. Jednym z inicjatorów budowy twierdzy był generał von Boyen.Z punktu widzenia strategii pruskiej ważną rolę odgrywała linia obronna Wielkich Jezior Mazurskich. Przed wybuchem I wojny światowej naturalne elementy terenu i wzmocnione fortyfikacje wokół Twierdzy Boyen miały blokować wkraczanie rosyjskiej armii do tego obszaru. Twierdza może pomieścić około 3000 żołnierzy. Po I wojnie światowej zmieniono funkcję twierdzy, przekształcając ją w szpital. Przed II wojną światową był jednym z punktów zbornych armii niemieckiej, z którego nastąpił atak na Polskę we wrześniu 1939 r. Od 1945 r. Twierdza Boyen przeszła w ręce Armii Polskiej.

 Wilczy Szaniec

Głęboko w lasach, niedaleko Kętrzyna, ukryta w częściowo podmokłym terenie, powstała się w 1940 r. siedziba Hitlera “Wilczy Szaniec”. Podczas gdy miasta Niemiec powoli popadały w ruinę, w budowę Wilczego Szańca zatrudnionych było ok. tysiąc robotników. Ze względu na poufność informacji dot. konstrukcji kwatery, robotnicy musieli zmieniać się co sześć miesięcy i mogli pracować wyłącznie na jednym etapie budowy.W ten sposób powstało siedem masywnych bunkrów o grubości ścian ponad 10 metrów, wiele lekkich bunkrów i budynków mieszkalnych dla ponad 2000 oficerów i drużyn zbrojnych. Do kamuflażu zastosowano siatkę maskującą, pokrytą zaprawą zmieszaną z wodorostami, dzięki czemu obiekt praktycznie nie był widoczny z powietrza. Obiekt posiadał połączenie kolejowe, dwa lotniska, rozległe pasy minowe i kilometry ogrodzeń z drutu kolczastego. Oczyszczenie około 50 000 min oraz nowatorskich konstrukcji zajęło po wojnie saperom ponad 10 lat – wielu z nich zostało rannych i zabitych.

Źródło:atrakcje.mazury.pl