piątek, 31 lipca 2020

                            WAKACJE W BIBLIOTECE
Wybuch Powstania w pierwszych chwilach wywołał entuzjazm. Wydawało się bowiem, że zwycięstwo jest w zasięgu ręki. Nic dziwnego, na tydzień przed wybuchem Powstania tysiące warszawiaków ze zdumieniem, ale też radością w sercu, obserwowało na moście Poniatowskiego i w Alejach Jerozolimskich kolumny cofających się na zachód Niemców. W pochodzie tym szły też, w niemieckich mundurach, jednostki kolaboranckie złożone często z byłych żołnierzy Armii Czerwonej. Wycofujący się sprawiali wrażenie pobitej armii. Szli, ciągnąć za sobą łupy zdobyte w mijanych wsiach - krowy czy chłopskie furmanki zaprzężone w chude szkapy.
Pochodowi temu towarzyszył z dala głuchy huk bitwy pancernej toczącej się między Niemcami a Armią Czerwoną w rejonie Wołomina. 
Niemcy zdołali powstrzymać panikę i bezładny odwrót swoich żołnierzy. Do Warszawy, leżącej teraz na zapleczu frontu, w miejsce rozbitych jednostek skierowano karne wojsko.
To w takiej sytuacji zarówno polski rząd na uchodźstwie w Londynie, jak i dowódca Armii Krajowej musieli podjąć decyzję, czy i kiedy rozpocząć Powstanie. Decyzję dramatyczną, o której sens spór toczy się do dziś. W ostatnich dniach lipca 1944 r. wydawało się, że sytuacja na froncie stwarza szansę, by wyprzeć Niemców, zająć Warszawę i uprzedzić nadchodzącą Armię Czerwoną.                                                                                                                

Kim byli polscy dowódcy 
  
Okręgiem Warszawskim AK 1 sierpnia dowodził pułkownik Antoni Chruściel „Monter”. Podległe mu jednostki koncentrowały się w ośmiu obwodach:  
  

Bezpośrednio dowódcy Okręgu Warszawskiego AK podlegały bataliony NOW-AK i Batalion Harcerski “Wigry”, tworzące zgrupowanie „Paweł”. Do tego dochodził Kedyw Okręgu AK, jednostki saperskie, łączności itd. Wszystkie podlegały dowództwu podpułkownika „Pawła” (Franciszka Rataja).

Z kolei Komendzie Głównej AK podlegały oddziały pod dowództwem podpułkownika „Radosława” Jana Mazurkiewicza, tworzące zgrupowanie „Radosław”. Podporządkowane zgrupowaniu bataliony „Zośka” i „Parasol” przeszły do legendy Powstania Warszawskiego.

                                           


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz